अक्टूबर में लंदन जाएगी रहली की बेटी

        रहली -  गुरुकुल सेंट्रल स्कूल में अध्ययरनत कक्षा 8वीं की छात्रा देमिरा पिता सुभाष साहू का चयन अंतरराष्ट्रीय प्रतियोगिता के लिए हुआ है। उन्होंने बताया कि चेन्नई में हुई तीसरी इंडियन अबेकस प्रतियोगिता में भाग लिया था, जिसमें सभी प्रदेश के प्रतिभागी शामिल हुए थे।

तेली समाजातील महान विभुती (भाग 2)

सौ. अरूणा इंगवले,  अध्यक्ष चिपळूण तालुका तेली समाज महिला आघाडी

संत दमडाजी महाराज

    नागपूरपासून पश्चिमेस 21 किलोमीटरवर वर्‍हाड नावाचे गाव वसले आहे. येथे टापरे या आडनावाचे क तेली घराणे आहे. या घराण्यात 150 वर्षांपूर्वी भिकाजीबुवा यानावाचे सत्पुरूष होऊन गेले. दमडाजी महाराज हे भिकाजीबुवांचे चिरंजीव. लहानपणापासून भक्ती, साधना, पूजापाठ, नामस्मरण यात दमडाजींचा वेळ जात असे.

     श्री संताजी जगनाडे महाराज तेली समाज बहुउद्देशीय संस्था तळोधी (मो.) ता. चामोर्शी च्या वतीने संत संताजी जगनाडे महाराज जयंती  व पुण्‍यतिथी  कार्यक्रम आयोजित  करण्‍‍‍यात  आलेला आहे.  कार्यक्रम स्थळ :- जगनाडे महाराज मंदिर रविवार दिनांक ८ डिसेंबर २०१९

कार्यक्रमाची रूप रेषा 

७/१२/२०१९,  घटस्थापना,   सायं. ६.०० वा. सहभाग,  समाजबांधव

      राष्ट्रसंत श्री संताजी जगनाडे महाराज यांच्या जयंती निमित्त नगर शहरात दोन कार्यक्रमाचे आयोजन करण्यात आले आहे. शासनाने परिपत्रक काढून संताजींची जयंती उत्सव साजरा करण्याचे सूचित केले असून ही बाब समाजाच्या दृष्टीने उत्सवाचा आनंद व्दिगुणीत करणारी आहे. तरी समाजातील तिळवण तेली समाज ट्रस्ट, जिल्हा तेली समाज महासभा,श्री  संताजी सेवा मंडळ ट्रस्ट, श्री संताजी विचार मंच, श्री.संताजी महिला मंडळ, श्री.संताजी नागरी सहकारी पतसंस्था व समाजातील बांधवानी यात आपला सहभाग नोंदवावा ही विनंती करण्यात आली आहे.

       संत जगनाडे महाराज हे संत तुकाराम महारांजाचे शिष्य होते. व ते तेली समाजाचे होते. खरेतर संताना जात नसते. संताचे कार्य अखिल मानव जातीच्या उध्दारासाठीच असते. जगनाडे महाराजाचा जन्म 8 डिसेंबर 1624 मध्ये पुणे जिल्हातील मावळ तालुक्यातील खेड जवळील संदुबरे येथे झाला. संताजी महाराजाचे वडीलांचे नाव विठोबा जगनाडे व आईचे नाव माथाबाई असे होते. हे पांडुरंगाचे निरसीम भक्त होते. त्यामुळे लहानपणापासुन महाराजांच्या बालमनावर धार्मीकतेचा पगडा होता. त्यांचे घरची आर्थीक परिस्थिती चांगली होती. श्री. संताजी जगनाडे महाराजांचे शिक्षण लिहीता वाचता येणे व हिशोब करता येणे एवढेच मर्यादीत होते.