शेलार सर्कस ही या देशाची शान ठरली. कै. तुकाराम शेठ हे धडपडे व धडाडीचे शुन्याचे विश्व केले. पैसा किर्ती मिळविले पण ते विसरले नाहीत सर्वसामान्यांना अनेक संस्थांना त्यांनी देणग्या व खेळ दिले. सर्कस १९१९ मध्ये नागपूर येथे होती. त्यावेळी समाज परिषद होती. या परिषदेला मदत म्हणुन एक दिवसाचे उत्पन्न देवून टाकले. १९२३ मध्ये समाजाने त्यांना अध्यक्ष पद देवून गौरविले व मानपत्र दिले. मुंबई येथे खेळाच्या निमित्ताने बांधवांना बोलवून संघटनेचा मंत्र दिला.

    महाराष्ट्रातील तेली समाजाच्या इतिहासात अनेक बांधव आपल्या वाटचालीने एक आढळ स्थान निर्माण करून आहेत त्या पैकी श्री. रामदास बाबुराव धोत्रे हे एक आहेत याची प्राजंळ नोंद भविष्यात ठेवावी लागेल. शिवरांयांची  मावळ्यांची भुमी भोर. भोर या नगरीतुन धोत्रे कुटूंबीय पुण्यात आले. या पुण्यनगरीचे ते एक घटक बनले. वडिल कै. बाबूराव मेहनितीने घर चालवत होते. आई त्यांना साथ सोबत देत होत्या पुण्यात स्थीर झाल्यावर शिक्षण ही एक जादूची कांडी आहे याची जाणीव झाली. 

    कै. आप्पासाहेब भगत यांच्या इच्छेखातर आपल्या दोन वास्तु समाजाला अर्पण करणारे कै. केशवराव भगत यांच्या पासुन म्हणजे शंभर वर्षा पासुन समाजाला एक बैठक निर्माण झाली. रावसाहेब केदारी, रावसाहेब पन्हाळे, कै. पांडूरंग धोमकर, कै. ऍड. गोविंदराव पवार, कै. रत्नाकर (दादा) भगत, रत्नपारखी, कै. नंदकुमार क्षिरसागर या सारखे माजी अध्यक्ष मार्गदर्शक लाभले. गत ५० वर्षात कै. पुरूषोत्तम व्हावळ, कै. लक्ष्मण अंबिके, कै. बा. ना. केदारी, कै. अमृतराव कर्डीले, कै. जगन्नाथ व्हावळ, कै. आनंदराव व्हावळ, कै. धोंडीराम चोथे, कै. भटजीशेठ शिंदे, कै. ल. वि. शिंदे, कै. विश्वनाथ भगत, कै. बाबुराव रोकडे, कै. बाळासाहेब वाळंजकर आशा मंडळींनी आपला वेळ व शक्ती समाजासाठी खर्च केली

     तसेच मा. श्री. शरदराव पवार व श्री अजित पवार यांचे कडे समाजाचे प्रश्न मांडले मा. जी मुख्यमंत्री विलासराव देशमुख उतसेच माजी मुख्यमंत्री श्री. पृथ्वीराज चव्हाण साहेब यांना तेली समाजास राजकीय न्याय मिळावा म्हणुन प्रत्यक्ष भेटून निवेदन देऊन श्री. प्रकाश पवार यांनी आपले म्हणणं मांडले. समाजातील पति पत्नी मधील वैवाहिक वाद सांमज्यंस पणे मिटवले तसेच समाज बांधवांना वैयक्तिक आर्थिक तसेच इतर मदत करणे. उच्च शिक्षीत वधु-वर मेळावे घेणे.
   

     पुण्या लगतच्या बहुले गावातले व्यवसायामुळे कोथरूड येथे स्थाईक झाले. पुण्यात जे परिवर्तन झाले त्या निवडणूकीत निवडून आले. मोडकळीस आलेली वास्तु न्रतनीकरण करणे भव्य दिव्य वधु-वर मेळावा घेणे. बरेच जे भाडेकरू होते ते सहज बाहेर जात नव्हते या साठी सर्व विश्वस्ता बरोबर उभे राहिले  व यात यश मिळवले.