तेली समाजाचा १३वा सामूहिक विवाह सोहळा जवाहर विद्यार्थी गृह, नंदनवन कालोनी, नागपूर
           येथे मोठ्या थाटामाटात व उत्साहात पार पडला. या कार्यक्रमाला तेली समाजाचे सर्व आजी माजी नेत्यांनी आपली उपस्थित दाखवली. या वेळी समाजाचे जेष्ठ व श्रेष्ठ नेते व माजी आमदार माननीय श्री बळवंतराव ढोबळे, नागपूरचे खासदार व मंत्री माननीय नितीनजी गडकरी , आमदार व मंत्री चंद्रशेखर बावनकुळे, खासदार श्री रामदास तडस, वर्धेचे माजी खासदार सुरेश वाघमारे, समाजाचे नेते श्री बाबूराव वंजारी, श्री रमेश गिरडे, श्री हिरामणराव बावनकुळे, विवाह समितीचे अध्यक्ष रामुजी वानखेडे प्रामुख्याने उपस्थित होते

              घांची जाति का उदभव क्षत्रिय जाति से हुआ है इसलिये घांची समाज को क्षत्रिय घांची समाज के नाम से भी जाना जाता है इसके पीछे एक एतिहासिक कहानी है कि पाटण के राजा जयसिंह सिद्धराज सोलंकी के नवलखा बाग में रोज रात को देवलोक से परियां पुष्प चोरी करके ले जाती थी जिस पर पंडितों ने सलाह दी की देवलोक में बैंगन का पौधा अपवित्र माना जाता है इसलिये फुलों के पास में बैंगन का पौधा लगा देने से परियां पुष्प चोरी नहीं कर सकेगी।

        तैलिक वैश्य समाज सभा सामुहिक विवाह सम्मेलन आयोजी किया गया है ।  सभी  समाज बांधव सादर आमंत्रित है ।  दिनांक 21 मई 2016 शनिवार, समय प्रातः 7 बजेसे ।  स्थान श्रमजीवी महाविद्यालय, पेट्रोल पम्प मे पीछे, वैशाली नगर, अजमेर,

आपल्या मातीशी इनाम राखणारे तडस (भाग 4 ) - मोहन देशमाने, उपाध्यक्ष, ओ.बी.सी. सेवा संघ महाराष्ट्र

   आणीबाणीच्या काळातच त्यांचे कॉलेज शिक्षण सुरू होते लोकशाहीची झालेली परवड त्यांनी पाहिली होती. शिक्षण पुर्ण होताच देवळी येथे ते आले. दमलेल्या वडीलांच्या बरोबर शेतीत त्यांनी लक्ष घातले. तांबड्या मातीत ते रमले दि.16 जुन 1977 मध्ये सौ. शोभाताई यांच्या बरोबर विवाह झाला संत गाडगे बाबा यांच्या सामाजीक परिवर्तनाचा वसा बाळगणारे चहु बाजुची माणसे ओळखून त्यांच्याशी मैत्री ठेवणारे आपले वृद्ध आई वडिल यांची काळजी घेणारे. मी घराचा कर्ता आहे याची जाणीव ठेऊन धडपडणरे कुस्ती हा तडसांचा पिंड आहे. 

आपल्या मातीशी इनाम राखणारे तडस (भाग 2) - मोहन देशमाने, उपाध्यक्ष, ओ.बी.सी. सेवा संघ महाराष्ट्र

    वर्धा ते यवतमाळ रस्त्यावर देवळी एक छोटे गाव या गावात चंद्रभानजी तडस व कौशल्याबाई या कुंटूंबात त्यांनी जन्म घेतला. घराला घर पण येण्यासाठी पुर्वपार असलेल्या शेतीत राबावे. लहरी पावसाच्या भरवश्यावर जे मिळेल त्यावर घर चालवावे घरातील पेटती चुल विझु नये ही मात्र दोघांची धडपड रोजची आसे. देवळीच्या प्राथमीक शाळेत ते शिकत होते. शाळेला सुट्टी असेल तेंव्हा रामदासजी आई बरोबर शेतात जात. आगदी एप्रिल, मे चे कडकडीत उन्ह ही अंगावर झेलत आसत.