एक महामेरू कै. रावसाहेब शंकर रामचंद्र पन्हाळे (भाग 10)
रावसाहेबांना जे भेटले व पटेल आशा सर्व जातींच्या धर्माच्या मानवाचे ते आपले झाले. त्यांच्या बाबतीत अशी असंख्य उदाहरणे आहेत. त्यांना प्लेगने विळखा मारला. सर्व संपेल अशी अवस्था तयार झाली होती. पण त्याने त्यावर ही मात केली. शिक्षण इयत्त तिसरी पण उघड्या जागाच्या शाळेत ते स्कॉलर विद्यार्थी म्हणुन चमकले.
एक महामेरू कै. रावसाहेब शंकर रामचंद्र पन्हाळे (भाग 9)
रावासाहेब, भोज व भगताकडे दिलेल्या भगीनी म्हणजे रावसाहेबांचे घर. ते घर म्हणजे एक वेगळी ठेवण होती. घरात अनेक दु:खाचे डोंगर आले पण आपल्या सदस्यांना त्यांनी खंबीर धीर दिला. त्यांच्या पाठीशी उभे राहिले. भोज व भगत या बहिणी व त्यांचे सर्व कुटूंब आपल्या घरात ठेवले.
एक महामेरू कै. रावसाहेब शंकर रामचंद्र पन्हाळे (भाग 8)
खडीच्या मैदानातील नागेश्वर मंदिरात ते जात. हिंदु व इतर हा भेद त्यांच्या जवळ नव्हता. आपल्या कारखान्यात कुशल मुस्लीम व शेख धर्मीय ठेवत आसत. त्यांच्या धार्मीक उत्सवात सहभाग घेत. एक वेळ घरा समोर एक पठाण एका वयोवृद्ध बांधवा कडून कर्ज वसुली साठी शिवीगाळ व मारझोड करीत होता.
एक महामेरू कै. रावसाहेब शंकर रामचंद्र पन्हाळे (भाग 7)
1985 च्या दरम्यान मला समजले लष्कर भागात भोपळे चौकात रावसाहेब केदारी यांच्या समोर त्यांच्या प्रेरणेने श्री संताजी वाचनालय सुरू आहे. मी गेलो मला बरेच लेखन अभ्यासता आले. याचे अध्यक्ष रावसाहेब होते. व स्वातंत्र्य सेनानी मुरलीधर व्हावळ सचिव होते. समाज बौद्धिक बाबत सक्षम बनावा ही या संस्थेची बैठक होती. या मार्फत महिलांना शिवणकाम संगीत चित्रकला व महिला विकास गृह चालवले जात आसे वीर मंडळ व संताजी स्वयं सेवक पथक तयार केले होते.
एक महामेरू कै. रावसाहेब शंकर रामचंद्र पन्हाळे (भाग 6)
आज महाराष्टात घराघरात संत संताजींचे किमान नाव तरी कोरले आहे. पण 1920 च्या दरम्यान ते काही नव्हते. पुर्व सुरूच्या मंडळींनी संताजी हे नाव काही भागात पोहचं केले होते. रावसाहेबांनी व्यवसाया साठी फिरताना शहरात तेली समाज शोधला. अनेक भागात समाजाच्या शाखा.परत त्या शाखेत अनेक फळ्या. त्यात ते संताजी उभा करीत होते. नुसता संताजी उभा करून हे भेद संपणार नाहीत तर येथे रोटी बेटी व्यवहार झाले पाहिजेत, आपल्या शाखा विसरून आपण एक झाले पाहिजे.