वंदन तैलिक प्रबोधनकारांना (भाग 11)

भगवान बागुल,  49 श्री कृष्ण कॉलनी, सटाणा नाका, मालेगाव, जि. नाशिक

          तेली गल्लीचे देशमाने :- कोणते देशमाने ? तेली गल्लीचे देशमाने हे समिकरण रूढ झालेले देशमाने म्हणजे एकखांबी तंबू ! शिक्षक असलेला हा माणूस सुट्टी व रविवार पाहुन प्रवास करून समाज पिंजला. निवडक सुयश अशा बातम्यांपेक्षा तैलिक प्रबोधनास सर्वोच्च प्राधान्य मुळात समाज सेवेची गोडी दिली वाईचे तत्कालीन सााजिक नेते कै. रामचंद्र मेरूकर यांनी मार्गदर्शन दिले. 1983 ला तेली गल्ली सुरू केले. 

वंदन तैलिक प्रबोधनकारांना (भाग 5)

भगवान बागुल,  49 श्री कृष्ण कॉलनी, सटाणा नाका, मालेगाव, जि. नाशिक

तेली समाज जागृतीकार पांडुरंग पिसे :- तौलिक प्रबोधनात सिंहाचा वाटा असणारे पांडुरंग पिसें बाबत जेवढे लिहावे तेवढे कमीच होईल. 1975 ते 2005 अशी तब्बल 30 वर्ष तेली बहुल म्हणजे विदर्भात तेली समाज जागृती हे मासिक अव्याहतपणे प्रकाशित केले चांदा टू बांदा असा उभा महाराष्ट्र पालथा घातला, 1999 मध्य स्नहीपुकार साप्ताहिकही काढले पुढे त्याचेच मासिकात रूपांतर झाले.

वंदन तैलिक प्रबोधनकारांना (भाग 4)

भगवान बागुल,  49 श्री कृष्ण कॉलनी, सटाणा नाका, मालेगाव, जि. नाशिक

त्यानंतर ही धुरा गो.ना. चौधरींच्या संताजी प्रसाद ने संभाळलेली दिसते. मुळात खानदेशचे गो. ना. मंबईत स्थिरावले ! सामाजिक प्रबोधनाच्या उर्मिने झपाटलेले गो. ना. नी मासिक काढण्याचे ठरविले तसे ते प्राथमिक शिक्षक होते. नोकरी करुन प्रबोधनाचे कार्य करावयाचे होते. मासिकासाठी लागणारा कागदाचा प्रश्‍न सोडविण्यासाठी त्यांनी धोटे शेठांना विनंती केली.

सायगावच्या देशमाने बांधवांची महाराष्ट्रभर घोडदौड (भाग 3)

    याच मातीत जन्मलेले व पुणेकरांनी आपले म्हंटलेले श्री. हरिष सदाशिव देशमाने त्या काळातील पदवीधर. पुण्यात येऊन परस्थिती बरोबर दोन हात करीत कंपनीत नोकरी करू लागले. शालेय शिक्षण पुर्ण करित असताना उत्कृष्ट वक्ते प्राचार्य शिवाजीराव भोसले यांच्या भाषणाचा मोठा प्रभाव पडला यातुनच त्या ओघवत्या अभ्यासपुर्ण भाषा प्रभाव पडला आणि ते काही काळात भोसले यांच्या भाषणा सारखे बोलु लागले.

वंदन तैलिक प्रबोधनकारांना (भाग 3)

भगवान बागुल,  49 श्री कृष्ण कॉलनी, सटाणा नाका, मालेगाव, जि. नाशिक

      रामकृष्ण राठोड :- हे अकोल्याहून प्रगति नावाचे 4 पानाचे मासिक काढत मला आठवते 1964 साली मी 7 वी परीक्षा म्हणजे तत्कालीन फायनल परिक्षा पास झालो. भारत सरकारचा शिक्का असलेले पहिले प्रमाणपत्र आम्हाला मिळाले, या यशाची बातमी प्रगतित छापुन आली. त्यामुळे आम्हाला खुप आनंद झाला. त्या काळात प्रगति मासिक अवघ्या दहा रूपयात वर्षभर मिळत असे 2 नये पैसे तिकीट लावुन ते भारतात कुठेही पाठविता येत असे.